Bij GameChangers werken we dagelijks rond gameverslaving, zowel met jongeren als met ouders, scholen en professionals. We zien hoe betaalde elementen en lootboxes in games het speelveld langzaam doen verschuiven richting gokken. De grens tussen game- en gokgedrag wordt steeds vager – en net daarom vinden we het belangrijk om deze thema’s breder bespreekbaar te maken. Hoewel de context verschillend is, merken we dat de onderliggende dynamieken – zoals escapisme, dopaminekicks en verlies van controle – vaak verrassend gelijklopend zijn.
Om die reden gingen we in gesprek met Arne Nilis, ervaringsdeskundige in gokverslaving. Arne groeide op in een voetbalfamilie en belandde op jonge leeftijd in de wereld van sportweddenschappen. Wat begon als iets onschuldigs, groeide uit tot een zware verslaving die zijn leven ingrijpend beïnvloedde – op sportief, persoonlijk en financieel vlak.
In het interview deelt Arne openhartig zijn verhaal: van zijn eerste gokervaringen als tiener tot het moment waarop hij hulp zocht en de weg naar herstel begon. Vandaag geeft hij lezingen op scholen en coacht hij jongeren die met gokproblemen worstelen. Zijn getuigenis is een krachtige wake-upcall voor jongeren, ouders en professionals.
De impact van sport en omgeving
Tijdens het gesprek vertelt Arne hoe hij als jonge voetballer al vroeg in aanraking kwam met gokken. De aantrekkingskracht van sportweddenschappen lag voor hem niet alleen bij de spanning en de mogelijkheid om te winnen, maar ook bij het sociale aspect. In zijn omgeving was gokken een gewoonte, en al snel werd het een manier om zichzelf te bewijzen.
“Het begon allemaal heel onschuldig”, vertelt Arne. “Ik was 13 en hoorde oudere jongens stoer doen over hun sportweddenschappen. Ik wilde erbij horen en besloot ook een gokje te wagen. Voor ik het wist, was het een vast onderdeel van mijn leven.”
De vicieuze cirkel van afhankelijkheid
Gokverslaving draait zelden enkel om geld. Voor Arne ging het al snel om vluchten van de realiteit, zeker toen zijn voetbaldroom onder druk kwam te staan en hij emotioneel werd geraakt door gebeurtenissen thuis.
“Ik was gewend om te winnen, zowel op het veld als in het leven. Maar toen ik in de problemen kwam, zocht ik een uitweg. Gokken bood me een tijdelijke ontsnapping.”
Net als bij gameverslaving zijn ook bij gokken de dopaminekicks en de vlucht uit de realiteit belangrijke elementen. Toch brengt gokken een extra dimensie met zich mee: financiële problemen.
“Ik begon geld te lenen, eerst van vrienden en later zelfs van mijn ouders, onder het mom van rekeningen betalen. Maar dat geld ging rechtstreeks naar het gokken.”
De weg naar herstel
Na jaren van strijd en ontkenning besloot Arne uiteindelijk hulp te zoeken. Hij werd opgenomen in een kliniek in Zuid-Afrika, waar hij voor het eerst geconfronteerd werd met zijn emoties en de impact van zijn verslaving. Lotgenotencontact bleek essentieel in zijn herstelproces.
“Ik kwam erachter dat ik niet de enige was. Dat gaf me hoop.”
Vandaag helpt Arne anderen die met gokverslaving worstelen. Hij deelt zijn verhaal op scholen en begeleidt jongeren en jongvolwassenen om de vicieuze cirkel te doorbreken. Zijn belangrijkste boodschap: blijf niet in stilte worstelen.
“Het moeilijkste is de eerste stap zetten, maar hulp zoeken is de sleutel tot verandering.”
Wat kunnen ouders doen?
Arne benadrukt het belang van open communicatie zonder oordeel. Wanneer ouders signaleren dat hun kind misschien met gokken bezig is, is het essentieel om niet direct te veroordelen, maar vooral het gesprek aan te gaan.
“Vraag naar hun ervaringen, toon begrip en wees eerlijk over je zorgen. Dat maakt het makkelijker voor jongeren om open te zijn.”
Meer weten over Arne zijn lezingen en coaching over gokverslaving kan op arnenilis.be.
Lees ook ons vorige interview met Luc Rombaut over middelenverslaving en preventie.
Op zoek naar ondersteuning rond game- of schermverslaving voor jezelf of iemand anders? Neem dan gerust contact op!
