William Boeva is gekend in Vlaanderen als een presentator en comedian, maar wist je ook dat hij al meer dan 28 jaar een fervent gamer is. Wij waren dan ook benieuwd om meer te weten te komen over zijn kijk op gamen, wat zijn favoriete games zijn en welke inzichten hij met ons wil delen hierrond.
Verbetering komt niet alleen door constant spelen, maar juist door afwisseling omdat je brein ook tijd nodig heeft om alles te verwerken.
“William Boeva, hoe ben je voor het eerst met games in contact gekomen?”
Toen ik een jaar of vijf was, lag ik in het ziekenhuis en moest ik een aantal operaties ondergaan. Dit gebeurde in Namen, Wallonië, dus alles was in het Frans: de tv, de boeken en iedereen sprak Frans. Ze hadden daar een SEGA Mega Drive met onder andere Sonic erop. Het idee was dat de console van kamer naar kamer zou gaan, maar destijds speelde niemand videogames. Dus hij bleef voornamelijk bij mij staan en daar heb ik veel mee gespeeld. Mijn ouders zagen ook dat het een goede afleiding voor me was, dus hebben ze er zelf ook een aangeschaft. En zo is het eigenlijk begonnen.
“Welke game zou je iedereen aanraden om te spelen?”
Dat is een moeilijke vraag en hangt af van verschillende factoren. Een van mijn favoriete games is ‘Hollow Knight’. Dat vind ik echt prachtig gemaakt. Ik zou deze game aanraden aan mensen die al wat ervaring hebben, omdat hij behoorlijk moeilijk is om te spelen. Daarnaast vond ik Final Fantasy X ook heel mooi qua verhaal. Dit behoort tot mijn favorieten.
“Hebben we het hier dan vooral over gamen op de pc of meer op consoles?”
Eigenlijk gaat het om alle platforms waarop ik speel: pc, Playstation, Nintendo Switch en Steam Deck. Limbo is ook erg mooi gemaakt.
“Wat trekt je zo aan in deze games?”
Vooral het verhaal. Limbo is artistiek gemaakt, net als Hollow Knight. Wat zo bijzonder is aan Hollow Knight, is dat het spel door slechts twee mensen is gemaakt. De muziek is door iemand anders gecomponeerd. Het is een game met een relatief klein budget, maar er is veel tijd en moeite in gestoken. Het resultaat mag er zijn; het heeft wereldwijd succes behaald dankzij de sfeer die erin hangt. Bij Final Fantasy X spreekt de sfeer en verhaallijn me erg aan. Het gaat over vriendschap, familie en de band tussen vader en zoon. Ook speelt vergeving een belangrijke rol in dit spel.
Ik speel nu al 28 jaar videogames en hoe meer ik speel, hoe meer ik op zoek ga naar alternatieve games die me kunnen verrassen. Bij spellen als Call of Duty merk je na verloop van tijd dat ze steeds dezelfde systemen gebruiken, waardoor mijn interesse afneemt. Ik vind het leuk om op zoek te gaan naar uitzonderlijke dingen. Deze kun je ook vinden in grote games zoals GTA bijvoorbeeld. Als je daar een krant op de grond vindt, kun je een volledig artikel lezen dat ook echt door iemand geschreven is.
Ik vind het interessant wanneer games gedetailleerd zijn of unieke gameplay bieden.
Ik speel al 20 jaar Counter-Strike; hierdoor heb ik veel goede vrienden leren kennen. Het heeft voor mij meer waarde dan mensen in eerste instantie denken of ouders begrijpen.
“Heeft gamen naast sociale contacten ook positieve impact gehad?”
Het gebruik van een muis op de pc voelt heel natuurlijk aan. Hetzelfde geldt voor het gebruik van een controller; je leert er makkelijk mee omgaan. Een chirurg doet dit ook, dus het helpt bij de hand-oogcoördinatie.
Ik heb zelfs mijn rijbewijs gehaald met behulp van een videogame. Ik had een game op de Nintendo DS waarin ik vragen kreeg over autorijden. Het was eigenlijk een online rijexamen in een videogame. Hierdoor heb ik mijn theorie geleerd. Het is motiverend als je het in de vorm van een spel giet.
Ook heb ik gerevalideerd met behulp van een Wii balance board. Dit werkte goed omdat je tijdens oefeningen minder het gevoel hebt dat je daadwerkelijk aan het trainen bent, zoals bijvoorbeeld snowboarden in een spelletje. Eigenlijk train je op die manier op veilige wijze je lichaam.
“Heeft gamen ooit negatieve impact gehad? Welke signalen merkte je bij jezelf of anderen?”
Ik kan soms urenlang achter elkaar gamen, maar op een gegeven moment is het genoeg geweest. Ik kan me voorstellen dat mensen helemaal kunnen opgaan in games en erin kunnen verdwijnen.
Als ik een nieuwe game heb, wil ik die wel veel spelen, maar ik kan er geen 8 uur achter elkaar aan besteden omdat dan mijn dag voorbij is. Dit kan wel eens gebeuren gedurende één dag, maar twee dagen achter elkaar lukt niet meer voor mij. Ik vind het leuker om twee dagen achter elkaar 2 uur te spelen dan om in één dag 4 uur te spelen.
Ik vermoed dat mijn schoolcijfers in het verleden hieronder hebben geleden. Mijn ouders waren vrij tolerant zolang mijn schoolresultaten goed waren. Op een gegeven moment zeiden ze wel dat het tijd was om te gaan slapen. Naarmate ik ouder werd, lieten ze me steeds meer vrij. Als ik te lang speelde, merkte ik de volgende ochtend dat ik moe was op school. Je leert eigenlijk dat je jezelf straft als je te veel speelt.
Dus er was wel een grens. Die grens is natuurlijk vanzelf gekomen. Je voelt aan jezelf wanneer je geen controle meer hebt en te ver bent gegaan. Ik heb zelf een natuurlijke grens gevonden en voel wanneer genoeg ook echt genoeg is.
“Hoe houd je jouw schermtijd in balans?”
Ik voel het aan en moet dan even naar buiten gaan. Voor mij voelt dit heel natuurlijk aan. Ik slaap sowieso al niet goed en merk dat ik niet direct van achter mijn pc naar bed kan gaan; dan heb ik te veel prikkels gehad. Mijn brein staat dan nog te veel 'aan'. Even tot rust komen voor een uur helpt me.
“Heb je tips of advies voor gamers die hun gamegedrag niet meer in balans hebben?”
De beste tip die ik kan geven is: verbetering komt niet alleen door constant spelen, maar juist door afwisseling omdat je brein ook tijd nodig heeft om alles te verwerken. Dit merk ik ook bij studeren. Als ik de hele nacht door studeer en dan mijn examen maak, is de kans groter dat ik niet slaag dan wanneer ik stop en ga slapen. Tijdens het slapen verwerkt je brein veel informatie.
Ik volg de professionele Counter-Strike scene en deze gamers mogen maar een bepaald aantal uur per dag spelen. Ze moeten ook naar de sportschool gaan en naar buiten gaan. Ze mogen niet de hele dag energiedrankjes drinken; nee, ze moeten een gezonde levensstijl hebben omdat dit hen beter maakt.
Om sneller te kunnen reageren, heb je een gezonde levensstijl nodig. Als je beter wilt worden in een spel, zorg er dan voor dat je afwisseling hebt. Als je elke dag op het voetbalveld staat, word je daar ook niet beter van. Dit kan zelfs tot blessures en frustraties leiden zonder dat het iets oplevert.
Als ik vastzit bij een eindbaas in een game, moet ik soms even stoppen met spelen. De volgende dag lukt het meestal wel omdat ik weer rust heb gevonden. Als je gefrustreerd bent (tilted), lukt er niets meer en dat geldt ook voor games.
“Hoe denk jij dat gamers hun ouders kunnen betrekken bij de gamewereld?”
Ik denk dat ouders vaak onderschatten hoe aanwezig videogames zijn. De beste tip die ik kan geven is: doe mee! Speel eens samen met je kinderen wat zij leuk vinden om te spelen. Net zoals wanneer ze naar de bioscoop gaan. Dan wil je ook weten naar welke film ze kijken.
Zorg ervoor dat je geïnformeerd bent over videogames, want te veel gamen is niet goed, maar helemaal niet laten gamen is ook niet goed. Hierdoor creëer je een achterstand in een wereld die steeds digitaler wordt. Het is belangrijk om mee te gaan met de automatisering en feeling van deze tijd. Sommige ouders missen dit gevoel wat meer. Er moet een balans zijn.
Een terugblik
Het interview met William Boeva geeft een fascinerende kijk op de diepe verbinding die hij heeft met de wereld van gaming, die al bijna drie decennia duurt. Boeva deelt inzichtelijke gedachten over hoe games niet alleen een vorm van amusement zijn, maar ook een belangrijk onderdeel van persoonlijke en sociale ontwikkeling. Zijn ervaring met gaming tijdens een moeilijke periode in het ziekenhuis benadrukt hoe games kunnen dienen als een troostende afleiding en een middel om te copen met uitdagingen.
Zijn aanbeveling van games zoals 'Hollow Knight' en 'Final Fantasy X' onderstreept de waarde die hij hecht aan verhaal en artistieke uitvoering, wat aantoont dat games meer zijn dan alleen oppervlakkig vermaak. Bovendien laat zijn benadering van gaming zien hoe een evenwichtige benadering — door afwisseling in speelstijl en het bewust inplannen van pauzes — niet alleen de spelervaring kan verbeteren, maar ook kan bijdragen aan betere prestaties en welzijn.
Zijn tips over het balanceren van speeltijd en het betrekken van ouders bij de gaming wereld van hun kinderen bieden waardevolle inzichten voor zowel jonge gamers als hun ouders. Dit interview illustreert goed hoe games een krachtige invloed kunnen hebben op ons leven en onze relaties met anderen, mits bewust en verantwoordelijk gebruik.
We zijn William heel dankbaar voor dit open gesprek en hopen dat je er als lezer heel veel herkenning en inzichten hebt uit gehaald.
