Dit artikel vertelt het verhaal van Barbara – die graag anoniem wenst te blijven. Over het herstel van haar 15-jarige zoon Bert met problematisch gamegedrag. En hoe Bert, met de steun van zijn ouders en o.a. Gamechangers, weer gelukkiger werd en gamen niet meer alles beheerste in zijn leven. We blikken in dit artikel terug op hoe Babette het traject ervoer, waarom ze instapte en hoe het vandaag met hen gaat.
"Het traject met GameChangers heeft ons geholpen om het gevoel van onmacht te overwinnen.”
De moeilijke periode voor het traject
Barbara vertelt over de moeilijke situatie waarin haar gezin zich bevond voordat ze hulp zochten. Haar zoon Bert was steeds meer in zichzelf gekeerd en vertoonde vaak boos en soms zelfs agressief gedrag. Achter gesloten deuren op zijn kamer alleen gebeurden er veel, en op een gegeven moment sloeg Bert zijn computerscherm kapot. Deze schokkende gebeurtenis was voor Barbara het moment om hulp te zoeken voor problematisch gamen, omdat ze niet wist hoe ze hiermee om moest gaan en zich zorgen maakte over haar zoon.
Bert wilde niet met een gewone therapeut of psycholoog praten. Toen Barbara hem kennis liet maken met GameChangers, herkende hij zichzelf in de verhalen van Bavo en Matthias. Dit hielp hem inzien dat gamen problematische kanten kan hebben en dat er ook belangrijkere dingen en andere activiteiten buiten het gamen zijn.
"Als ouder voelde ik me bezorgd en machteloos. Ik begreep Berts passie voor gamen niet en voelde me een buitenstaander. Ik zag mijn kind ongelukkig zijn en wist niet hoe ik dit moest veranderen."
De transformatie tijdens en na het traject
Tijdens het traject met GameChangers kregen Barbara en haar gezin eenvoudige opdrachten die hen hielpen om meer duidelijkheid en openheid naar elkaar te creëren. Nu kijkt Barbara waar Bert mee bezig is, en ze maken duidelijke afspraken. Dit heeft geleid tot een nieuw evenwicht binnen het gezin. Door kleine, eenvoudige stappen te zetten, zoals het organiseren van een offline avondje, is de situatie sterk verbeterd. Nu doen ze dit soort dingen spontaan samen, zoals samen klusjes doen in huis of een leuke activiteit. Vroeger moesten ze Bert voortdurend herinneren aan de afspraken, maar nu gaat dit vanzelf.
"Het traject met GameChangers heeft ons geholpen om het gevoel van onmacht te overwinnen. Het betrekken van een derde partij met een frisse kijk en eenvoudige opdrachten heeft ons geholpen om de situatie te verbeteren. Het is vergelijkbaar met een drugsverslaving; je kunt je kind niet dwingen om te stoppen, maar met de juiste begeleiding kan er veel bereikt worden."
Barbara heeft gezien dat Berts gedrag aanzienlijk is verbeterd.
"Het groeiplan met kleine stappen heeft Bert geholpen om vrolijker te worden en andere interesses te ontwikkelen naast het gamen. Hij is socialer geworden, deelt meer, en helpt mee in huis. Zijn schoolresultaten zijn ook verbeterd, en hij is nu gemotiveerd om goed te presteren. Ik ben blij dat ik mijn gemotiveerde zoon terug heb."
Belangrijke lessen en advies aan andere ouders
Barbara raadt andere ouders aan om niet te lang te wachten met professionele hulp zoeken als ze merken dat er iets niet goed gaat met hun kind. Als bepaalde gevoelens of gedragingen beginnen te overheersen in het gezin of in het leven van het kind, is het belangrijk om op tijd hulp in te schakelen voordat het uit de hand loopt. Het is geen schande om hulp te vragen. Veel ouders kunnen het gevoel hebben dat ze hebben gefaald omdat ze hun kind niet kunnen controleren of sturen, maar het is belangrijk om in te zien dat hulp vragen juist een teken van kracht is. Door tijdig in te grijpen, kan een groot probleem voorkomen worden.
Barbara benadrukt: "Wacht niet te lang met hulp zoeken. Als je voelt dat er iets niet klopt, neem dan actie voordat het uit de hand loopt. Het is geen schande om hulp te vragen; het laat juist zien dat je als ouder sterk en verantwoordelijk bent."
Tot slot
Het verhaal van Barbara en Bert toont de kracht van besef, erkenning en de juiste begeleiding in de strijd tegen problematisch gamegedrag. Met slechts enkele eenvoudige opdrachten zet je de eerste stappen die de nodige impact hebben op je gezin. Als ouders hoef je niet alles altijd zelf op te lossen of te weten. Durf de hulpverlening van derden inschakelen. Laat jezelf begeleiden.